Bazen behin jauregia
polit batean bizi zen printzesa. Printzesak ez zuen jauregitik atera nahi,
gainera ez zuen inor ikusi nahi. Printzesak zioen erreinuko biztanleria oso
desatsegina zela. Baina egia esan behar badugu, inork ez zuen printzesa ikusi
nahi, printzesa oso zakarra zelako.
Printzesari
ezkontzeko garaia iritsi zitzaionean errege-erreginak printze bat bilatzeari
ekin zioten. Baina, printzesaren fama ezagututa, inork ez zuen berarekin
ezkondu nahi. Horregatik errege-erreginak noble guztiei baimena eman zioten
bere alaba ezagut zezaten. Saiakera hau egin arren, inork ez zuen berarekin
ezkondu nahi.
Egun batean
erreinura mago itsusi bat iritsi zen eta errege-erreginaren aurrean zegolearik,
agindu zien printzesa zoriontsu egingo zuela, zakarkeria baztertuz.
- Nik badakit zer
behar duen printzesak- esan zuen magoak.
- Printzesak hain
zakarra eta desatsegina ez izaten lortzen baldin baduzu nahi duzuna emango
dizut- esan zuen erregeak.
Magoa printzesaren
etxera joan zen. Printzesak atea ireki zuenean, salto handi bat eman zuen atzerantz
izututa.
-Ez dakit nor zaren,
baina zoaz hemendik itsusi halakoa!- esan zuen printzesak.
-Sentitzen dut,
baina ez naiz joango. Zuretzat pakete bat daukat eta hori hartu arte ez naiz
joango- Esan zuen magoak.
-Zer duzu, ba…,
opari bat niretzat?- galdetu zuen printzesak
- Bai, zure arazoak
konpontzeko zerbait ekarri dut- esan zuen magoak.
- Ezkontzarengatik
baldin bada, ahaztu! Ez dut inongo interesik. Kokoteraino nago! Ez zait
gustatzen guztiek esatea zer egin behar dudan- esan zuen printzesak.
- Galdera bat daukat
zuretzat: Zer da zuri interesatzen zaizuna?- galdetu zuen magoak.
Bat-batean,
printzesa norbait bere interesak eta nahiak entzun nahi zituela konturatu zen;
eta modu atseginez hizketan hasi ziren.
-Benetan lortu nahi
badituzu kontatu dizkidazun gauzak, itxi begiak eta konjuru bat botako dizut.
Eta gogoratu, bakarrik ahal dituzu begiak ireki eragina nabaritzen baduzu- esan
zion magoak.
Orduan, magoak
besarkada bat eman zion printzesari. Baina, ez besarkada txikitxo bat, baizik
eta besarkada handi eta goxo bat. Printzesa ez zegoenez ohituta besarkadak
jasotzera, lehendabiziko momentuan geldi geldi egon zen, baina une bat pasata
konturatu gabe berak ere besarkatu zuen magoa.
- Nola sentitzen
zara? – galdetu zion magoak besarkatzen zuen bitartean.
- Inoiz bezala
sentitzen naiz. Lasai, gustura, pozik…- erantzun zuen printzesak
- Orduan sendatu
zara! Gogoratu, triste edo haserre sentitzen zaren bakoitzean besarkada bat
bilatu. Ez itxoin norbait zuri ematea. Zuk al dituzu eskaini. Horrela zure
buruarekin ondo sentituko zara eta besteak ere zoriontsu egingo dituzu.
GOGOETARAKO
GALDERAK:
1.- Nolakoa da
ipuinaren hasieran printzesa? Zergatik ez du inork berarekin ezkondu?
2.- Nolakoa da
magoa? Testuak esaten du itsusia dela. Baina, zein beste gaitasun ditu gure
magoak? Zertan da ona gure magoa?
3.- Azkenean magoak
lortzen du printzesa aldatzea? Nola lortzen du magoak hori? Zer galdera egiten
dio magoak printzesari?
4.- Zure barruko
gauzak (anekdotak, ametsak…) kontatzen dituzunean eta lagunekin edo
familiarekin konpartitzen dituzunean, ondo sentitzen al zara? Entzuten dizutela
sentitzen al duzu?
5.- Zergatik
garrantzitsua da “entzutea”?